गजल

देवेन्द्र सिंह वस्नेत
आफैतिर तान्न खोजी ध्यान हजुरको
जान्न बुझ्न सकिनकी ज्ञान हजुरको

अन्धकार छाएपछि चल्थ्यो जिन्दगी
नदेखेर भयो अपमान हजुरको

बाटो हेरी प्रतिक्षामा बस्न सकिन म
छिट्टै आई लैजानुस यो ज्यान हजुरको

बाँच्नुपर्दा पैतालाको धुलो बनेर
किन झार्न खोज्थे मैले शान हजुरको