मुक्तक

विमल गौतम वोध

महलले साघुँरिएका गल्लिहरुमा जीवनको परिभाषा सोध्दैछु
प्रत्यक धुलकणमा मेरो सपनाको विपनासँग नाता खोज्दैछु
यो मान्छेकै त्रासदी जंगलमा आमा तिम्रो आशिर्वाद बोकेर
गन्तव्यमा दृढ भएरै मोडहरुमा निराशा र आशा भोग्दैछु