अधिकारी अनुप्रास
हावा चल्छ छरेर आँसु नभमा वर्षा सरी झर्झरगोली चल्छ र जल्छ दिल सबको बन्दै सधै धर्मर
सुन्दैछौ पथमा र देश भरमा चित्कार यो रोदन
नेपाली नभए र देश नभए के पाउछौ लौ भन ?
आफ्नो स्वार्थ लेुटेर गर्जन गरी हुँकार चल्ने कतै
तन्द्रा भङ्ग गरेर चाल सबको रोकेर बड्ने कतै
आफ्ना दाजु भाइका उपरमा गोली चले दिन दिन
नेपाली नभए र देश नभए के पाउछौ लौ भन ?
रुन्छन रोग र भोकले जनहरु चिन्ता र आवेगले
को देला अब ओखती ती बिचरा बाच्छन सधै आशले
देख्दैनौ गरिबी पीडा दुःख कतै यो देशको क्रन्दन
नेपाली नभए र देश नभए के पाउछौ लौ भन ?
फोहोरी सब चाल चल्छ दुखिँया बेचेर माटो पनि
आफ्नो स्वर्थ लुटेर रम्छ सहजै छेकेर बाटो पनि
हे पापी जनहो कुबुद्धि मनमा बढ्दैछ के कारण
नेपाली नभए र देश नभए के पाउछौ लौ भन ?
आफ्ना सन्ततीका भविश्य अब के सोच्दैन पुर्खा भने
बन्दै नोकर दाश खेप्छ बिचरा बेजोड सन्तानले
देश रुन्छ कहालिदै तर कतै सुन्दैन पापी मन
नेपाली नभए र देश नभए के पाउछौ लौ भन ?
हाम्रो देश उदाङ्गो भो दिन दिनै पस्दैछ बैरी पनि
नेपाली जन हो भयो नी अब के हेर्छौ रमिते बनि
पर्देशी रिपुको कुदृष्टि पथमा पर्दैछ यो दिन दिन
नेपाली नभए र देश नभए के पाउछौ लौ भन ?
सुप्रभात साहित्य समूह (सदस्य)
No comments:
Post a Comment