गजल

कोईराला सूर्यकिरण

आउन साथी बाँच्नकै लागि याा तिम्रो आँचो छ
बान्दी पार बाँध या छोड तिमीसँग साँचो छ

पर्दैन मानी खेतका माछा पुकारा गर्दै छन
इन्द्रकोल पुजा गर्दैछ किसान खेत चै बाँझो छ

कसरी आउँछौ आकाशबाट बर्सेर धर्तीमा
प्रेमको कुलो बगेर आउनु मेरो खेत बाझो छ

तिर्खाले झनरपात ओईलाईसके जमिन धाजो भो
झिनो छ आश पर्खेर बस्ने मन मात्र काचो छ

सितारा नानी तारा र जून आकाश ओढाई
धर्तीलाई साँची लगन गर्ने चाजो र बाजो छ